لته‌سر

لته‌سر یا دارورچین گونه‌ای از سازه‌ها در معماری ایرانی است. این‌گونه ابنیه در اکثر نقاطی که دسترسی به چوب زیادتر است مانند جنگل‌ها ونواحی کوهستانی بنا می‌شوند.دارورچین از سه لغت دار یعنی درخت، ور به معنی پهلو و چین به معنی چیدن تشکیل شده‌است.

طرز اجرا به این صورت است که پس از چیدن الوارها، یک خرپای چوبی به روی ساختمان قرار می‌دهند و روی آن را با قطعات چوب که بروی هم قرار می گیرند پوشش می‌دهد. در این گونه ابنیه به ندرت پنجره تعبیه می‌شود و نور آفتاب و جریان هوا از بین درز الوارها ودر ورودی به ساختمان وارد می‌شود.در زمستان اندود کاهگل بین درزها می‌مالند تا گرمای داخل بنا حفظ شود.پشت ﺑﺎﻡ ﺍﯾﻦ بناها ﺩﺭ منطقه های ﺟﻨﮕﻠﯽ ﺑﺎ ﺗﺨﺘﻪ ‏( ﻟﺘﻪ ‏) و ﺩﺭ ﺟﻠﮕﻪ ﻭ ﺣﻮﺍﺷﯽ ﻣﺮﺩﺍﺑﯽ ﺑﺎ ﮐﻠﺶ ﻭ ﯾﺎ ﺑﺎ ﻋﻠﻒ ﻫﺎی ﻣﺮﺩﺍﺑﯽ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﮔﺎﻟﯽ ﭘﻮﺷﯿﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺷﯿﺐ ﺑﺎﻡ ﺭﺍ تا جایی که می شود ﺯﯾﺎﺩ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ، ﺗﺎ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻫﺎﯼ مداوم و ﺷﺪﯾﺪ ﺗﺎﻟﺶ ﺑﻪ ﺩﺭﻭﻥ ﺧﺎﻧﻪ ﻧﻔﻮﺫ ﻧﮑﻨﺪ .