سبک معماری بیونیک

بیونیک در لغت تلفیقی از دو کلمه بیولوژی و تکنیک است. درمعنی به معنای ساختار شناختی یا استفاده از اندامهای ساختگی طبیعی است و در مفهوم به معنای الهام گرفتن از شکل و ساختار طبیعت است.

بیونیک اولین بار توسط  یک آمریکایی به نام جک.ای.استیل در سال ۱۹۵۹ به کار برده شد. روح بخشیدن به ساختمان از تمایلات معماری بیونیک است. طرفداران بیونیک بر این عقیده هستند که ساختمان باید بتواند زنده بودن خود را القا نماید. بیونیک کاران را شاید بتوان به نوعی یکی از حامیان طبیعت دانست .زیرا شعار آنها باز گرداندن زمین به طبیعت و گسترش شهرها در فضا است.

برای تعریف معماری بیونیک ابتدا به تشریح علم بیونیک می پردازیم. این واژه مدت هاست که در طراحی معماری باب شده است. معماری بیونیک علمی ست که به بهره گیری از طبیعت و جانداران، برای فن و ساختِ ساختمان می پردازد. از ابتدای پیدایش انسان در زمین، طبیعت بصورت معماریِ طبیعی ِ رودها، دره ها و کوه ها وجود داشته است. طبیعت، خانه ی اول انسان است. او از ابتدای تاریخ به جستجو در طبیعت پرداخته، طبیعت برای او عجیب و ناشناخته بوده اما کم کم با بهره گیری از طبیعت در طی سال ها توانسته است روی زمین به زندگی و ساخت و ساز بپردازد. نمونه ی طبیعی معماران، مورچه ها هستند. از مورچه ها بعنوان معماران طبیعت نام برده می شود، آنها خانه های خود را بشکل دالان هایی تو در تو طراحی می کنند. آنها معمارانِ طبیعی اند. همچنین توجه به طبیعت در معماری پدیده ای تازه نیست، بلکه بهره گیری از طبیعت در اقوام آفریقایی که زندگی خود را در کلبه هایی از چوب و برگ بنا می کردند پدیده ای قدیمی ست، همچنین اقوامی که در نواحی سرد زندگی می کنند تنها راه ادامه زندگی در شرایط سخت را همگام شدن با ساختار طبیعت می دانند. چه در مناطق بسیار گرم و چه در مناطق بسیار سرد این بهره گیری از معماریِ طبیعت دیده می شود….